Dit boekt legt uit waarom juist voor 0-2 jarigen het van groot belang is dat zij hoogwaardige kwalitatieve zorg krijgen. Deze kennis lijkt misschien niet nieuw maar Marilse legt op objectieve wijze bloot dat creches deze zorg niet kunnen bieden. Met name niet aan baby’s en dat dit negatieve gevolgen heeft voor de ontwikkeling van de hersenen van je baby. En dat deze gevolgen de rest van het leven van je kind zichtbaar blijven. Onherstelbare gevolgen.
Wat ik vooral sterk vind aan dit boek dat het duidelijk maakt dat het bieden van de juiste één op één zorg voor je kind van cruciaal belang is. Ook rekent het af met de ingesleten perceptie van velen dat de crèche goed is, en voor de broodnodige socialisatie zou zorgen. Dat een crèche positieve effecten heeft wordt niet ontkend maar deze positieve effecten gelden met name voor kinderen uit kansarme milieus. Ook rekent ze af met het beeld dat je een geitenwollensokken freak van de borstvoedingsmaffia bent als je je kind niet naar de crèche wil sturen of nog erger, dat je dan niet geëmancipeerd zou zijn. Haar conclusie, kinderen onder de twee jaar oud kan je beter niet naar een creche brengen. In het boek geeft ze alternatieven en nuance omtrent de intensiteit van het crèche bezoek.
Wat mij betreft een boek dat iedereen die kinderen wil, net heeft gekregen, of nu naar de crèche brengt, gelezen moet hebben. De informatie die in dit boek is bijeengebracht is van onschatbare waarde voor elke ouder die het ouderschap serieus neemt. Wat mij betreft HET boek voor in het kraampakket i.p.v. zakjes kunstvoeding en potjes sudo-crème. Nu hopen dat de politiek er ook wat mee gaat doen en ouders in staat stelt om zeker het eerste jaar fulltime voor hun eigen kind te kunnen zorgen, zonder dat dit hoeft te leiden tot het opgeven van een zorgvuldig opgebouwde carrière. Dat er net als voor jonge hondjes een wet komt dat voorkomt dat baby’s te vroeg van hun moeder gescheiden worden! Dát is namelijk wèl geregeld wrang genoeg.
koop dit boek!
ens de Gordon-methode.