Tijdens mijn carrière in de internationale landbouw werd ik moeder. Mijn leven dat zich kenmerkte door veel reizen, vergaderingen, zakendiners en borrels, zou drastisch veranderen. Van diplomaat naar thuisblijfmoeder een carrière switch die je niet vaak tegenkomt. En eentje die ik niet had gepland.
Mijn ambitie had ik altijd gelegd in mijn werk. Ik vond het belangrijk om dat goed te doen en om vanuit inhoud te kunnen handelen. Met kennis van zaken en met overtuiging aan dossiers werken. Ik hield van mijn werk en mijn collega’s waren me dierbaar. Ik deed mijn werk altijd met volledige overgave, iets wat in mijn ogen past bij dit type werk. Toen kwam er een nieuwe baan bij. Ook eentje waar je geen 9 tot 5 mentaliteit voor moet hebben en waar je alleen succesvol kunt zijn als je het met volledige overgave zou doen. Dat is mijn overtuiging. Met die overtuiging kon ik geen andere keuze maken dan mijn werk als diplomaat te beëindigen. Deze keuze die ik hier in een paar woorden samenvat was een moeilijk proces. Ik had een mooie positie en die zou ik dus verliezen. Ik krijg daar voor terug dat ik mij volledig op het moederschap kan richten.
Zoals gebruikelijk bij een nieuwe baan ga je je inlezen op de materie, volgt een workshop, doet een cursus. Dat leek me ook niet meer dan normaal. Een boek dat mijn ogen heeft geopend, is het boek van Marilse Eerkens, Wat doen we met de baby. Wat mij betreft echt een boek dat iedere vrouw mee moet krijgen als ze een zwangerschapstest koopt. Een boek dat alle onderzoeken over de ontwikkeling van het jonge kind en kinderopvang heeft samengevat. Conclusie is dat als je de keuze hebt, je je kind niet naar een kinderopvang moet sturen. Zeker niet de eerste twee jaar. Een inconvenient truth. Zeker als je eerst een huis op twee inkomens hebt gekocht. Of geen alternatieve opvang kunt organiseren. Maar bovenal een wetenschappelijke onderbouwing voor het gevoel dat ik al een tijd had. Dat het belangrijk is om er voor je kind te zijn.
Daarom pleit ik voor meer aandacht voor dit onderwerp. Dat je als moeder een keuze moet hebben om thuis te zijn voor je kind als je dat wil. Niet die heersende vanzelfsprekendheid dat het zorgen voor je jonge kind iets is dat je gewoon uitbesteed. En dat je die keuze zelf kunt creëren door je goed voor te bereiden. Want je kunt je er financieel en mentaal op voorbereiden, dat je twee jaar geen betaald werk hebt. Ik was er niet op voorbereid. Financieel niet maar vooral mentaal niet. Het afscheid nemen van mijn werk en een deel van mijn identiteit die daarmee verbonden was, was onwennig. Dat de elementen van die identiteit zich laten omschrijven in eigenschappen als ambitieus, gedreven, leergierig en nieuwsgierig maakt dat die identiteit niet verloren gaat, maar voortleeft in mijn nieuwe beroep als moeder.
Deze website is voor moeders die hun ambitie in het moederschap leggen. Wat niet perse hoeft te betekenen dat je fulltime thuismoeder bent. Het gaat er mij om dat het goed is om met meer aandacht dit vak uit te oefenen.
Een site met leuke, interessante informatie over alles wat er bij dit veelzijdige beroep komt kijken.