Tagarchief: Opvoeding

AhaParenting!

Altijd kijk ik uit naar fijne sites met goede informatie over opvoeden.  Ik heb al wel het een en ander over bepaalde boeken gezegd maar er is online natuurlijk ook ontzettend veel. Deze site werd genoemd door Marieke van der Zee van buroMare. Overigens ook een site die je zeker even moet bekijken als je een  hoogbegaafd kind in huis hebt. Maar nu even over Laura.

dr. Laura, in haar aanpak vind ik haar veel lijken op Jane Nelsen van Positive Discipline. Kind but firm.  Het belang van verbonden zijn met je kind, ook als je regels handhaaft of kind aanspreekt op ongewenst gedrag.
De website van dr. Laura geeft alleen veel meer informatie die direct voor de lezer toegankelijk is. Een echte aanrader is pagina met haar boekreviews.
Laura houdt ook een blog bij waar je veel herkenbare situaties tegen zal komen. Haar website heeft een overzichtelijke indeling en je kunt per leeftijdscategorie de fijne kneepjes van het “opvoedvak” leren.

Een prettig gesprek over de onzin van straffen en belonen

Op de website het kind.org zag ik vandaag een interessant artikeltje van Geert Bors op hetkind.org .Hij leidt een interview met Caroline Verlee in uit Egoscoop, een tijdschrift over onderwijs en opvoeding.

In het interview spreekt Alfie-Kohn-Unconditional-ParentingCaroline over hoe zij Unconditional Parenting van Alfie Kohn in de praktijk brengt in haar klas.

Onvoorwaardelijk ouderschap. Dat is wat Caroline Verlee thuis wil voor haar twee jonge kinderen. Maar ze past Alfie Kohns ideeën over ‘unconditional parenting’ óók toe als lerares op een vo-school. In Egoscoop verscheen een interview met Caroline over de onzin van belonen en straffen, over haar omgang met onvoldoendes en leerlingen eruit zetten: ‘Het is zo normaal voor veel kinderen om gestraft te worden. Ze zijn gaan gelóven dat het nodig is.’

Hoe ziet dat eruit in jouw klas?

“Neem cijfers geven. Ik ontkom daar niet aan op mijn school. Voor sommige leraren geldt, dat ze een 1 geven als iemand zijn huiswerk niet gemaakt heeft. Als ik dan toch cijfers geef, wil ik dat ook als een zo zuiver mogelijk instrument gebruiken om te kijken hoe ver je bent met je kennis, je ontwikkeling. Als ik daar dan ineens een 1 zou tussen zetten, zou dat een vertroebeld beeld opleveren. Een onvoldoende bij mij is dus ook niet erg. Ik gebruik het als niet meer dan een koortsthermometer: haal je een onvoldoende, dan is dat hetzelfde als opeens 39 graden koorts hebben. Daar heb je ook geen oordeel over, behalve dat je constateert: ‘Wacht, hier klopt iets niet. Uitzieken of ingrijpen?’ Dat is een kwartje dat bij veel leerlingen na een poos wel valt.”

Als jij gevraagd wordt om samen te vatten waarUnconditional parenting over gaat, hoe doe je dat dan?

“Het is in elk geval géén opvoedmethode. Veel mensen houden van heldere, duidelijke, controleerbare stappenplannen. Die krijg je bij Kohn niet. En zo gaat opvoeden ook niet. Het is een filosofie, een ouderschapsstijl. Het boek gaat over omgaan met kinderen, gebaseerd op gelijkwaardigheid en gestoeld op relatie. Traditioneel is onderwijs gestuurd door gedrag: als iemand zich goed gedraagt, is het een ‘goed opgevoed kind’. Unconditional parenting (UP) kan wel iets zeggen over gedrag, maar altijd vanuit relatie. Je zorgt dat je geen schade aanbrengt aan de relatie.”

Lees het hele artikel met Caroline Verlee hier

 

Kijk, Luister en Begrijp, Gordon in de Praktijk

Dit boek biedt praktische “tools” hoe je met jonge kinderen kan communiceren, volgens de Gordon-methode.

Het beste van dit boek is, dat je als ouder wordt uitgedaagd naar jezelf te kijken. Wat doe ik in de communicatie waardoor een bepaalde situatie ontstaat en hoe je er zoveel mogelijk samen met je kind uit kan komen.

Het uitgangspunt is laat je k ind in zijn waarde.  Het laat ook zien hoe je als ouder effectief kunt balanceren tussen meegaand en autoritair optreden. Je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen om je deze manier van communiceren met je kind eigen te maken.  Dingen zullen niet altijd op jouw manier gaan maar dat is precies waar het om draait. Respecthebben voor de manier van je kind daar waar dat kan.

Koop, lees en gebruik dit boek en geniet.

Positive Discipline door Jane Nelsen

imgres-1In dit boek leer je ontzettend veel. Het is voor mij echt het boek dat je als ouder moet hebben en vooral moet lezen, herlezen en elke keer weer even oppakken.

Jane Nelsen maakt gebruik van Dreikurs en Adler.  De “Mistaken-Goal-Chart”  is een belangrijk element in deze opvoed visie. De mistaken goal chart maakt inzichtelijk dat “misbehaviour” altijd een oorsprong kent die voorkomt uit het gevoel van een kind om ergens bij te horen en er te toe doen. In het Engels, a sense of belonging.
Vaak richten ouders hun  interventie op het  beëindigen van het ongewenste gedrag maar zoeken niet naar oorzaak van het gedrag.  Waardoor ouders vaak vervallen  manipulaties (zoals straffen en belonen), beleren en  dreigen.
In dit boek leer je als ouder hoe je er op een voor beide partijen waardige manier uit komt.  Vaak hoor je ouders hun kinderen toebijten ” en nu luisteren”, “ik wil dat je naar mij luistert” wat deze mensen eigenlijk bedoelen is, “ik wil dat jij doet wat ik zeg”. En dat is heel iets anders. Want luisteren doen ze echt wel hoor, maar ze zijn het er niet mee eens.

Een behoorlijk hardnekkige perceptie is dat je als ouder toch zeker je kinderen de baas moet zijn. En de methodes die ouders gebruiken om daar voor te zorgen zijn om heel eerlijk te zijn wanstaltig.  Als het er in een land zo aan toe zou gaan spreek je van politiestaat of een dictatuur. Bij wijze van spreken.
De positieve insteek, die wel gepast is bij een boek met zo’n titel is dat ouders niet zo willen zijn maar omdat ze gewoonweg geen andere manier zien dan bepaald gedrag af te dwingen door de dreigen, beledigend te zijn etc.

Hoe komt het toch dat wanneer je wil dat je kind iets beter gaat doen, men begint met het kind zich slechter te laten voelen?

Positive Discipline is een boek dat je leert om “kind and firm” te zijn. Het heeft dus helemaal niks te maken met alles dan maar goed te vinden en alles positief te vinden. Het vraagt een eerlijke en volwassen houding van de ouder.
Het is eigenlijk  zo dat je je kinderen gaat behandelen zoals je zelf behandeld wil worden. Is dat een eye- opener? Vreemd genoeg voor veel ouders wel  die toch menen dat ze als een soort van politieagent de orde moeten bewaren.

Ben jij als ouder meegaand totdat je gek wordt van kinderen en streng totdat je walgt van jezelf? Kies voor dit boek en doe jezelf en vooral je kinderen een plezier.

Dit boek is geen quickfix voor problemen in de opvoeding maar een diepte investering! Dus geen achterlijke strafstoeltjes, verplichte time-outs, gedragskaarten of andere manipulerende beloningssytemen.

Nieuwsgierig geworden naar wat dan wel?  Hier vind je een korte uitleg over positive discipline van  de auteurs.