The Price of Motherhood

So your first point is that raising children is important, highly skilled work? 

Absolutely. As the book explains, child-rearing calls on the same qualities that characterize the best teachers, psychologists, coaches, ministers. And the work produces more wealth than any other job in the economy. Economists used to believe that national wealth came from three factors: land, labor, and capital. Now they reccognize that human capital, or human knowledge, skills, and entrepreneurship, are more important than all others put together. What is still not acknowledged, by economists or the society, is that most human capital is created by mothers and other early teachers and caregivers. Mothers are the most valuable producers in the entire economy. Yet what they do is not even considered work at all. 

In 2012 las ik het boek van Ann Crittenden. Internationale vrouwendag staat voor de deur en ik wil iedereen nog eens wijzen op dit boek en wat het aan de kaak stelt.

Het moederschap, het creëren van een thuis, het uitoefenen van oikonomia is nog steeds ondergewaardeerd. Nog steeds laten vrouwen zich het moederschap uit jagen om dat ze economisch onafhankelijk willen zijn en dit kennelijk onmogelijk blijkt als je de belangrijkste taak op je wil nemen. Zelfs als je tijdelijk fulltime voor je kind wil zorgen in de cruciale eerste twee jaar van een kind.  Waarom moet er meer kinderopvang komen, waarom moeten mannen meer thuis zijn?

Veel fundamenteler is het om de waardering van moederschap, oikonomia;the management of the household, te verankeren in de maatschappij. Gezonde, stabiele kinderen voortbrengen die de maatschappij van morgen vormen. Dat regel je niet door opvanginstituties in te te stellen. 

Het feminisme heeft de vrouw geëmancipeerd maar heeft de moeder hopeloos laten vallen. Hoe moet maatschappelijke erkenning voor oikonomia gaan heten? 

Antidote to the lie young women are told

Agressie bij kinderen volgens Peaceful Parent Institute

 

sharing-circles-150x150Het is een enorme uitdaging om kalm en peaceful te blijven als je zoon of dochter  woedend is. Jane Nelsen heeft er al veel over geschreven [The anger Wheel of Choice]en ook een prachtig boekje geschreven over de cool- out- space. Hoe woede werkt and how your lid flips. En vooral wat je kunt doen om jezelf en je kind te helpen om weer tot rust te komen. Het tijdig signaleren dat je emoties hoog oplopen en de volwassene zijn. Een gevecht aangaan met je kind en proberen ze te overwinnen is ieder geval precies het verkeerde om te doen. Het lijdt tot machtsmisbruik en je kind leert daar niks van.  Ook als je dat allemaal wel weet, gebeurt het natuurlijk wel eens dat je uit je slof schiet. En dat is ook niet erg. Excuses maken voor je gedrag en laten zien dat er niks mis is met sorry zeggen is een belangrijke les.

Met de start van school en alles wat daar bij komt kijken staan kinderen onder meer druk. Ze kunnen stress ervaren van het moeten en hebben thuis meer ruimte nodig om te ontmoeten.

Your child needs you to help them change rather than demand they change.  An aggressive child is a stressed child, but aggression is the behaviour that generally elicits the least care and empathy from adults, but sadly it’s when they need our sensitivity the most.  If we could respond to very out of balance behaviour with some of the same qualities that we respond to physical illness, we’d live in a society where emotional instability in families is much less of a problem.
[from www.peacefulparent.com/agression]

In mijn zoektocht naar wat extra handreikingen om beter om te gaan met woede vond ik deze website Peacefulparenting . Er zit veel in wat ook Jane Nelsen beschrijft in haar boek Positive Discpline.  Echter Genevieve behandelt ook uitgebreid vragen van mensen online en die zijn erg herkenbaar en leerzaam om te lezen. Het valideren van het gevoel en zelf rustig blijven is van groot belang. Laten weten dat je het kind niet afkeurt. Kinderen moeten de kans krijgen te leren om emoties te reguleren zonder veroordeling maar met hulp. Dat gaat niet vanzelf. Daarin speelt verschil in temperament een rol  maar ook de gevoeligheid van een kind. Wat cruciaal is dat je als volwassene altijd beseft dat jij de volwassene bent en deze kans moet aangrijpen om te laten zien dat er onvoorwaardelijk van het kind gehouden wordt.

Peaceful parenting institute New Zealand biedt op allerlei manieren ondersteuning en geeft informatie.

Wat mij betreft de moeite waard om eens te grasduinen als je het ouderschap als vak ziet!

 

2016 is het jaar van de Peulvrucht!

IYoP2016-colour-en

De FAO heeft 2016 uitgeroepen tot het jaar van de Peulvrucht. The year of Pulses.

Waarom?

Dat is natuurlijk fantastisch! En het verklaart natuurlijk al die bonen boeken. Ik kwam alleen op Pulses omdat ik gewoon wat gemakkelijker wilde koken zonder vlees en wat nieuwe inspiratie zocht. Mijn zoontje is dol op linzen dus daar wil ik wat mee. Bovendien begint het weer tijd te worden om na te denken over wat ik mijn moestuintje zal zaaien en de boon gaat daar een grote rol in spelen. Het bonenjaar in de schoot geworpen!

Het boek van Joke Boon is het eerste boek dat mijn aandacht trok in de boekenwinkel, gevolgd door het boek van Herman de Blijker.

Joke Boon

Herman over Bonen

Herman over Bonen

 

 

 

 

 

 

Uiteindelijk ben ik bij Jenny Chandler blijven hangen. Niets ten nadele van de andere boeken want deze zijn ook zeer de moeite waard.

Het boek van Jenny sloot in haar aanpak het meeste aan bij mijn behoefte. Een introductie in de bonen wereld en een grote variatie aan recepten. Het boek van Jenny bevat ook een hoofdstuk over babyvoeding. Het is een heel grondig boek en je vindt er echt alles in wat je over peulvruchten zou willen weten. Een aanrader!

Jenny Chandlert boek

Ophef door borstvoering in Spaans parlement

Vandaag las ik het volgende artikel in KNACK 

Waar ik mij het meest over verbaas is de reactie van de zogenoemde feministen. Dat het onbehoorlijk is om je baby mee te nemen omdat het zou laten zien dat het opvoeden een vrouwentaak is. Of de opmerkingen dat de baby maar naar het kinderdagverblijf van het parlement zou moeten.

We hebben het over een baby. Het is in meerdere onderzoeken aangetoond dat het slecht is voor een baby om niet bij de moeder te zijn en  heel slecht om naar een kinderopvang te gaan. Het is ook bewezen dat borstvoeding het beste is dat je je kind kunt geven. Sinds wanneer geven mannen borstvoeding? Dat kan niet.

Dus  ik vind het geweldig wat deze vrouw doet en het statement dat ze wil maken. Iedere vrouw vrij om haar kind op te voeden zoals zij dat wil.